دانته مي‌گويد: “عشق است كه آسمان و تمامی اجرام فلكي را به حركت در مي‌آورد.”
اينك در اين‌جا، در اين سرزمين عشق‌هاي جاويدان، ما سازهاي خود را كوك كرديم تا هستي و آفريدگار هستي بخش را ستایش کنیم. دومين مجموعه از گروه موسيقي سل را به انسان‌هايي تقديم مي‌كنيم كه از خويش فراتر رفته‌اند و هم چون عاشقان به رقص سماوي پيوسته‌اند.

اين بار نيز چون نخستين شماره از كورللي آغاز كرديم. او از بزرگان قومي است كه راه‌هاي نوين زيستن را ارائه مي‌كند. او بنيان‌گذار مكتب كلاسيك ويلن است. خود نيز ويلن مي‌نواخت و عطش سيراب نشدني‌اش را فرو مي‌نشاند. جوواني باتيستا ويتالي درسال 1632 در بولونيا به دنیا آمد. او نوازنده‌ی ويلن بود و آثارش به روايتي سرمشق كورللي و پرسل بوده است. گروه موسيقي سل با اجراي سه پارتيتا از آثار او نقش موثر اين استاد نامي را در گسترش و تحول اين فرم به نمایش می‌گذارد. ويتالي در سال 1692 در مودنا چشم از جهان فرو بست. رنگ و بوي آثار ويتالي تفاوت‌هاي زيادي با كورللي دارد و لحن كلام او نيز متفاوت است.

سرگئي رخمانينف آهنگساز بزرگ روس در سال 1873 چشم به جهان گشود. او در دوران حيات آثار زيادي آفريد. جرج کاب راگ روسي را براساس يكي از پرلودهاي او نوشته که توسط داويد آش تنظیم شده است. رخمانينف از ستايش‌گران چايكوفسكي بود و به ملودي اعتقادي راسخ داشت. در آثار او غناي خاصي به چشم مي‌خورد. موسيقي او هيجان‌انگيز، صميمانه و پر احساس است. سكوت ابدي رخمانينف در 1943 اتفاق افتاد.

كاميل سن‌سان در سال 1835 در پاريس متولد شد. او ارگ‌نواز و پيانيست ماهري بود. ليست، برليوز و بولو كارهاي او را ستايش مي‌كردند و فوره، ماژه و ژيگو از شاگردانش بودند. سن‌سان از بنيان‌گذاران جامعه‌ی ملي موسيقي بود كه وظيفه‌ی دفاع از موسيقي نوپاي فرانسه و جهان را به عهده داشت. رقص عرب براي تريوي زهي از جمله آثار جاویدان اوست. سن سان در سال 1921 وقتی 87 سال داشت، در الجزاير وفات يافت. او به فلسفه، تأتر، باستان‌شناسي و نقاشي علاقه وافري داشت و نويسنده‌اي با ذوق بود.

بهمن مه آبادي
1377