روح بلندی باید که همچنان جستجوگر بمانی و تشنگیِ خود را چون هدیه‌ای گرا‌نبها پاس بداری و هر بامداد با همان باورِ نخستین آغاز کنی بی‌آنکه به نیش‌های عوامانه و از سر خودپسندی و سنت گوش فرادهی.

بسیار ارزشمند است که به وزوز مگسان که البته بی‌شمارند بی‌توجه باشی و لحظه‌ای از یقین مقدس روی برنتابی.

من صدای شکستن استخوان‌های راهروان پاکی و نیکی را به گوش خود شنیده‌ام و کلام تهی از هر مفهوم عامیان را به ‌ناچار و از سر اجبار، متحمل شده‌ام؛ لذا بی‌راه نیست که گفته‌اند “ادراک بسی تحمل و تعقل می‌طلبد” که در زمانه‌های بی‌هویت، کمیاب و ناپیداست.

موسیقی مکاشفه‌ی درون است و نیاز جستجوگران معنا.

و این‌بار در آلبومی دیگر به دور از همه‌ی داوری‌ها و پای فشردن‌های گناه‌آلود لجباز، به موسیقی می‌سپارمتان تا بشنوید و بشنوانید و شادی گیرید.

درونتان همیشه در آرامش باد.

بهمن مه‌آبادي
دی ماه 1396